به نام خدا
هیچ حس و حالی در دنیا بهتر و شیرین‌تر از هم‌کلامی و همکاری با دوستان هم‌فکر و همراه نیست. صحبت از علایق مشترک، تلاش برای اهداف مشترک و اشک شوق از به ثمر رسیدن این تلاش‌ها، موهبتی است که نصیب هر کسی نمی‌شود. خانواده همیاری که از دل یک جمع دوستانه آغاز به کار کرده همواره برای پذیرش دوستان و همیاران جدید آغوش بازی داشته و دارد.
این بار نیز از یک دعوت ساده در اینستاگرام شروع شد. در صفحه خانواده همیاری از جمع دوستانه‌مان گفتیم و از شوق رؤیاهای کودکانی که فرزندمان شده‌اند؛ از طعم شیرین خنده‌هایشان و از بزرگی دردهایشان؛ از مهر بی‌پایان مردم این سرزمین و از آغوش همیشه باز خانواده همیاری؛ و به همین سادگی بیش از صد پیام دریافت کردیم که با مهربانی دست دوستی ما را فشردند و با ابراز اشتیاق خود برای حضور در خانواده همیاری ما را دلگرم کردند.
آن قدر از ابراز محبّت دوستان تازه به شوق آمدیم که تصمیم گرفتیم هرچه سریع‌تر برای اوّلین دیدار تدارک ببینیم. صبح روز 28 اردیبهشت ماه در سالن مهررضا با شاخه‌های گل به استقبال اعضای جدید خانواده همیاری رفتیم. در این گردهمایی حدود 80 نفر از دوستان تازه‌وارد، که امکان حضور در گردهمایی را داشتند، با بخش‌های مختلف و نحوه فعالیّت خانواده همیاری بیشتر آشنا شدند تا بنا به تمایل و امکانات خود، هرقدر و هرطور که می‌خواهند در کنار خانواده همیاری باشند. از آنجایی که در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست؛ قرار گذاشتیم در اوّلین فرصت با این همیاران جدید به دیدار فرزندان خانواده همیاری در کوره‌های آجرپزی برویم. و خدا می‌داند با چه انگیزه و انرژی مضاعفی از هم جدا شدیم به شوق روزهای بهتر و روشن‌تر.
